این شعر توسط یک نوجوان متبلا به سرطان نوشته شده است..

این شعر را این دختربسیار جوان در حالی که آخرین روزهای زندگی اش را سپری می کند در بیمارستان نیویورک نگاشته است


رقص آرام

آیا تا به حال به کودکان نگریسته اید

در حالیکه به بازی "چرخ چرخ" مشغولند؟

و یا به صدای باران گوش فرا داده اید،

آن زمان که قطراتش به زمین برخورد می کند؟

تا بحال بدنبال پروانه ای دویده اید، آن زمان که نامنظم و بی هدف به چپ و راست پرواز می کند؟

یا به خورشید رنگ پریده خیره گشته اید، آن زمان که در مغرب فرو می رود؟

کمی آرام تر حرکت کنید

اینقدر تند و سریع به رقص درنیایید

زمان کوتاه است

موسیقی بزودی پایان خواهد یافت

آیا روزها را شتابان پشت سر می گذارید؟

آنگاه که از کسی می پرسید حالت چطور است،

آیا پاسخ سوال خود را می شنوید؟

هنگامی که روز به پایان می رسد

آیا در رختخواب خود دراز می کشید

و اجازه می دهید که صدها کار ناتمام بیهوده و روزمره

در کله شما رژه روند؟

سرعت خود را کم کنید. کم تر شتاب کنید..

اینقدر تند و سریع به رقص در نیایید.

زمان کوتاه است.

. موسیقی دیری نخواهد پائید

آیا تا بحال به کودک خود گفته اید،

"فردا این کار را خواهیم کرد"

و آنچنان شتابان بوده اید

که نتوانید غم او را در چشمانش ببینید؟

تا بحال آیا بدون تاثری

اجازه داده اید دوستی ای به پایان رسد،

فقط بدان سبب که هرگز وقت کافی ندارید؟

آیا هرگز به کسی تلفن زده اید فقط به این خاطر که به او بگویید: دوست من، سلام؟

حال کمی سرعت خود را کم کنید. کمتر شتاب کنید.

اینقدر تند وسریع به رقص درنیایید.

زمان کوتاه است.
.موسیقی دیری نخواهد پایید.

آن زمان که برای رسیدن به مکانی چنان شتابان می دوید،

نیمی از لذت راه را بر خود حرام می کنید.

آنگاه که روز خود را با نگرانی و عجله بسر می رسانید،

گویی هدیه ای را ناگشوده به کناری می نهید..

زندگی که یک مسابقه دو نیست!

کمی آرام گیرید

به موسیقی گوش بسپارید،

پیش از آنکه آوای آن به پایان رسد.

سیاه

معلم گفت: بنویس "سیاه" و پسرک ننوشت
معلم گفت: هر چه می دانی بنویس
و پسرک گچ را در دست فشرد
معلم گفت:(( املای آن را نمی دانی؟))و معلم عصبانی بود
سیاه آسان بود و پسرک چشمانش را به سطل قرمز رنگ کلاس دوخته بود
معلم سر او داد کشید
و پسرک نگاهش را به دهان قرمز رنگ معلم دوخت
و باز جوابی نداد.معلم به تخته کوبید
و پسرک نگاه خود را به سمت انگشتان مشت شده معلم چرخاند
و سکوت کرد
معلم بار دیگر فریاد زد: بنویس
گفتم هر چه می دانی بنویس
و پسرک شروع به نوشتن کرد :
((کلاغها سیاهند ، پیراهن مادرم همیشه سیاه است، جلد دفترچه خاطراتم سیاه رنگ است. کیف پدر سیاه بود، قاب عکس پدر یک نوار سیاه دارد. مادرم همیشه می گوید :پدرت وقتی مرد
موهایش هنوز سیاه بود چشمهای من سیاه است و شب سیاهتر. یکی از ناخن های مادر
بزرگ سیاه شده است و قفل در خانمان سیاه است.))
بعد اندکی ایستاد رو به تخته سیاه و پشت به کلاس
و سکوت آنقدر سیاه بود که پسرک
دوباره گچ را به دست گرفت و نوشت
((تخته مدرسه هم سیاه است و خود نویس من با جوهر سیاه می نویسد.))
گچ را کنار تخته سیاه گذاشت و بر گشت
معلم هنوز سرگرم خواندن کلمات بود
و پسرک نگاه خود را به بند کفشهای سیاه رنگ خود دوخته بود
معلم گفت ((بنشین.))
پسرک به سمت نیمکت خود رفت و آرام نشست
معلم کلمات درس جدید را روی تخته می نوشت
و تمام شاگردان با مداد سیاه
در دفتر چه مشقشان رو نویسی می کردند
اما پسرک مداد قرمزی برداشت
و از آن روزمشقهایش را
با مداد قرمز نوشت
معلم دیگر هیچگاه او را به نوشتن کلمه سیاه مجبور نکرد و هرگز از مشق نوشتنش با مداد
قرمز ایراد نگرفت.و پسرک می دانست که
قلب معلم هرگز سیاه نیست.
-------
سربلند باشید...............

*نامه شگفت انگیز! (قطعا دو بار خواهید خواند**!)*** *
*داستان کوتاهی که پیش روی شماست یک قصه جادویی است که حتما باید دو بار
خوانده شود! به شما اطمینان میدهم هیچ خواننده ای نمیتواند با یک بار خواندن
آن را رها کند! این نامه تاجری به نام پائولو به همسرش جولیاست که به رغم
اصرار همسرش به یک مسافرت کاری میرود و در آنجا اتفاقاتی برایش می افتد که
مجبور میشود نامه ای برای همسرش بنویسد به شرح ذیل** ...*

جولیای عزیزم سلام ...
*
**بهترین آرزوها را برایت دارم همسر همربانم. همانطور که پیش بینی**
**می کردی سفر خوبی داشتم. در رم دوستان فراوانی یافتم که با آنها**
**می شد مخاطرات گوناگون مسافرت و به علاوه رنج دوری از تو**
**را تحمل کرد. در این بین طولانی بودن مسیر و کهنگی وسایل مسافرتی**
**حسابی مرا آزار داد. بعد از رسیدن به رم چند مرد جوان**
**خود را نزد من رساندند و ضمن گفتگو با هم آشنا شدیم. آنها **
**که از اوضاع مناسب مالی و جایگاه ممتاز من در ونیز مطلع بودند**
**محبتهای زیادی به من کردند و حتی مرا از چنگ تبهکارانی که**
**قصد مال و جانم را کرده بودند و نزدیک بود به قتلم برسانند**
**نجات دادند . هم اکنون نیز یکی از رفقای بسیار خوب و عزیزم**
"**روبرتو"‌ که یکی از همین مردان جوان است انگشتر مرا به امانت گرفته**
**و با تحمل راه به این دوری خود را به منزل ما خواهد رساند **
**تا با نشان دادن آن انگشتر به تو و جلب اطمینانت جعبه جواهرات **
**مرا از تو دریافت کند وبه من برساند . با او همکاری کن تا جعبه**
**مرا بگیرد. اطمینان داشته باش که او صندوق ارزشمند جواهرات را**
**از تو گرفته و به من خواهد داد وگرنه شیاد فرصت طلب دیگری جعبه را**
**خواهد دزدید و ضمن تصاحب تمام جواهرات آن, در رم مرا خواهد کشت**
**پس درنگ نکن** . **بلافاصله بعد از دیدن نامه و انگشتر من در ونیز‍**
**موضوع را به برادرت بگو و از او بخواه که در این مساله به تو کمک کند**.
**آخر تنها مارکو جای جعبه را میداند. در مورد دزد بعدی هم نگران نباش**
**مسلما پلیس او را دستگیر کرده و آنقدر نگه میدارد تا من بازگردم**.*
*Pauolo*

*نامه را خواندید؟ اما بهتر است یک نکته بسیار مهم را بدانید : پائولو قبل از
سفر به رم با جولیا یک قرار گذاشته بود که در این مدت هر نامه ای به او رسید
آن را*
*بخواند.** !** ** **"**یک خط در میان**"*
*
حالا شما هم برگردید و دوباره نامه را یک خط در میان بخوانید تا به اصل ماجرا
پی ببرید!
*
*
*

-- ======================================================

--
مهم ترین ، کلیدی ترین و بدون نقص ترین راه انجام کار صحیح ، در واقع امری
بسیار ساده است : اول فکر ، بعد عمل
دانایی توانایی است ، و خرد جمعی ، توانایی به توان رسیده .

عید نوروز

عید نوروز می ‏رسد از راه
شادی از روی خانه می‏بارد
 
پدرم با چه دقتی دارد
بوته ‏های بنفشه می‏کارد
 
مادر مهربان من از صبح
شستشو کرده هر چه را بوده
 
پرده را شسته ، شیشه را شسته
نیست در خانه ، ذره‏ای دوده
 
تازه وقت غروب هم مادر
خسته ، اما برای شادی ما
 
می‏نشیند لباس می‏دوزد
تا بپوشیم روز عید آن را
 
" سپیده رحیمی "

با آرزوی
12 ماه شادی،
52 هفته پیروزی،
365 روز سلامتی،
8760 ساعت عشق،
525600 دقیقه برکت،
3153000 ثانیه دوستی.
سال نو مبارک باد

سایه حق
سلام عشق
سعادت روح
سلامت تن
سرمستی بهار
سکوت دعا
سرور جاودانه
این است هفت سین آریایی
نوروز مبارک

>این واقعا در دانشگاه ........ اتفاق افتاده.!0
>
>
>چهار  دانشجو شب امتحان بجای درس خواندن به مهمونی و خوش گذرونی رفته بودند و هیچ آمادگی امتحانشون رو نداشتند.
>>>>
>>>>روز امتحان به فکر چاره افتادند و حقه ای سوار کردند به این صورت که  سر و روشون رو کثیف و کردند و مقداری هم با پاره کردن لباس هاشون در ظاهرشون تغییراتی بوجود آوردند.
>>>>
>>>>سپس عزم رفتن به دانشگاه نمودند و یکراست به پیش استاد رفتند.
>>>>
>>>>مسئله رو با استاد اینطور مطرح کردند که دیشب به یک مراسم عروسی خارج از شهر رفته بودند
>>>>و در راه برگشت از شانس بد یکی از لاستیک های ماشین پنچر میشه و اونا با هزار زحمت و هل دادن ماشین به یه جایی رسوندنش و این بوده که به آمادگی لازم برای امتحان نرسیدند کلی از اینها اصرار و از استاد انکار.
>>>>
>>>>آخر سر قرار میشه سه روز دیگه یک امتحان اختصاصی برای این 4 نفر از طرف استاد برگزار بشه،
>>>>آنها هم بشکن زنان از این موفقیت بزرگ، سه روز تمام به درس خوندن مشغول میشن
>>>>و روز امتحان با اعتماد به نفس بالا به اتاق استاد میرن تا اعلام آمادگی خودشون رو ابراز کنند!
>>>>
>>>>استاد عنوان میکنه بدلیل خاص بودن و خارج از نوبت بودن این امتحان باید هر کدوم از دانشجوها توی یک کلاس بنشینند و امتحان بدن که آنها به خاطر داشتن وقت کافی و آمادگی لازم با کمال میل قبول میک نند.
>>>>امتحان حاوی دو سوال و بارم بندی از نمره بیست بود:
>>>>.
>>>>.
>>>>.
>>>>..
>>>>.
>>>>..
>>>>.
>>>>.
>>>>.
>>>>.
>>>>.
>>>>.
>>>>.
>>>>.
>>>>.
>>>>.
>>>>.
>>>>.
>>>>.
>>>>.
>>>>.
>>>>.
>>>>.
>>>>.
>>>>.
>>>>.
>>>>
>>>>یک)  نام و نام خانوادگی:                          2نمره
>>>>
>>>>دو )  کدام لاستیک پنچر شده بود؟          18نمره
>>>>الف) لاستیک سمت راست جلو
>>>>ب) لاستیک سمت چپ جلو
>>>>ج) لاستیک سمت راست عقب
>>>>د) لاستیک سمت چپ عقب
>>>>
>>
>>__._,_.___
>>
>
>
>
>
>

دیوارهای شیشه ای